ASMOA

 

Gona luze ta laburra

bardinduteko da izurra

      eta ardurarik

      apurrik barik

estalduten da kazkea

iantzi ta mirinakea.

 

Guztiz da neke gogorra

damea bada lotsorra,

      agertutea

      tuntur-unea

eskondu baino lenago

garria baino berago.

 

Agaiti bada Mariak

eukazan ordu goriak

      ekialako

      ezetarako

dala munduan damea

bein galduezkero famea.

 

Estalduteko tunturra

esan bear zan guzurra

      Fragata baten

      uak ebaten

ioiala beste mundura

aide zar baten bornura.

 

Alan esan errian

ta alan inguru guztian,

      ta nobioak

      berba bakoak

alan iakin eban artez

kartatxu baten bitartez.

 

Etzan bigundu zalduna,

–izanik len ain biguna–

      berba guztiak

      ta agintsariak

urtu zirean, ai! berez

uretan gatz-garaua lez.

 

Onek gauzok ikusita

sutu zan doña Pepita

      alper ekian

      Ioanen errian

Maria eskonduko zala,

Bragasek ezekiala.

 

Emakumean agurra

tristea ta samurra:

      sikatu barik

      eukazan Marik

urdin zerutar begiak

ta bardin lagun guztiak.

 

Zaldi eder baten ganean

asi ebezanean

      erriko oilarrak

      euren gedarrak,

ioan zan damau etxeti

gizon bat ebala atzeti.

 

Sentidu-artean eguna

dama ederra ta laguna

      ioan zirean

      euren bidean

egin barik zaratarik

ez alkarregaz berbarik.

 

Etxetxu bat topau eben

aguna argitu baino len,

      nun atsagoten

      eta itxaroten

egon zirean gabari

zaldi-mutila ta Mari.

 

Iazo barik gauza txarrik

bati isilik eta bakarrik,

      ezleien asmau,

      eldu zan damau

bigarren egun-sentian

don Juan bizi zan errian.

 

Sartu zan etxe batean

itxaron barik atean,

      zaldi-mutila

      gizon isila

an egon barik begira

biurtu zan bere errira.

 

Etxe onetako Iauna zan

Abade bat, eta eukazan

      barri ziurrak

      Mari samurrak,

ze bear eukan beragaz

geldituteko izenagaz.

 

Guzurrean arerioa

zan beti Bikarioa

      eta gustura

      bere kontura

artu eban, zaldun Iaunari

emazte emotea Mari.

 

Don Juan bizi zan errian

inok ezer ezekian

      eta lotsarik

      apurrik barik

ebilen Bragas damakaz,

gazteakaz nai zarrakaz.

 

Urte erdi igaro baino len

ikusi eban karta baten

      Maria il zala

      eta itxi ebala

gauzak ta dirua ugari

bialduteko Pepari.

 

Mariena zan kartia

emon eutsena barria

      eta post datan

      esaten iakan

Pepitan izen barria

izango zala Maria.

 

Abade Iaunen eskuti

baina Pepitan buruti

      izan zan kartau

      ta alan malmuzkau

eben geroko zalduna

Iuaniko min gozoduna.

 

Komediaren azkana

laster izan bear zana

      ondo izateko

      eta egiteko

paper eukana ikasita,

etorren doña Pepita.