LOBA BESOETAKO BATEK
AITAITARI BERE EGUNEAN
Neure Aitaita maite
Pedro de Ezpeleta,
nik ondo daukadana
ariman gordeta:
neure bigarren Aita
laztan ta maitea;
Aita neuretzat beti
eta adiskidea.
Bateoko iturrian
bear da fedea,
ta zuk imini zenduan
nigaiti zeurea:
aidetasun ansia
daukagu lurrean,
andiagoa baina
Iaunaren aurrean.
Noizik maite zaitudan
orain nik ez dakit;
berbaz baino lenago
ikasi neban nik:
eta zegaiti zagoz
San Pedro-egunean
zeure maiteagandik
ain erri urrunean?
Ai ze poz andiagaz
entzungo neukean
bizi gura dozula
euskaldun lurrean!
izan naizanezkero
zeugaz atsegindun
atsakabetan bere
izateko lagun.
Gaztea naz Aitaita
eta alan txikia,
baina biotza daukat
zeuretzat andia.
Aita besoetako,
Don Pedro laztana,
Nire poz-atsegina
bazentoz gugana!
Igaroizu ondo zeure
izeneko eguna
neurri barik dozula
zeugaz osasuna:
eta aurtengoa legez
beste asko ganean,
zeure Pedro maitea
dala aldamenean.
Felix Maria bere
egun guztietan
belauniko egoten da
Iaunari errezetan:
luzaro emon daizula
iateko gogoa
eta betiko pozaz
osasun osoa.
Artuizuz esku-munak
etxekoan ordez
zeure lobatxu maite
Perikon bitartez,
eta ezetan al badot
zeure onerako izan,
beti aurkituko nozu
seme baten gisan.