Dabiden seme
Errege andia!
ondo etorria
mundura
Iaunen semeak
zeugaz batera
eroatera
zerura.
Poztu gaitezan
gazte ta zarrak
bota negarrak
albora.
Bertsoak gaurko
iai andiari
betoz ugari
gogora.
Ze argi da gaberdian
agertuten dana?
ze gauza miragarri
eldu da gugana?
Iaungoikoen etxea
bakarra ta iluna,
zelan dago argituta
balitz lez eguna?
Zegaiti, kristinauak,
gaberdi-inguruan
zeuen biotzak pozik
zagoze Templuan?
Zelan daukazuez gaur
ain pozik gogoak?
Nora iges egin dabe
kristinauen loak?
Mila zortzireun eta
irurogei bira
eginda daukazanak
eguzkiak dira,
Iesus etorri zanik
zeruti lurrera:
Iauna gizonduteko
gizonen artera.
Zeruko ta munduko
Iaubea izan arren
otzminduta gorputza
gugaitik ekarren:
bere lenengoko oia
zan aska bat zarra,
eta bere atsegiƱa
otzagaz negarra.
Iaio ta eldu iakazan
artzainak ugari,
opaten al ebena
munduko Iaunari;
baita zeruti bere
milaz aingeruak,
argitu ta poztuten
Belen-inguruak.
Nor egon zatekean
Belenik urrean
geure Iauna ikusteko
geu legez lurrean!
baina an egon ezarren,
daukanak fede ona,
altaran ikusten dau
Iauna ta gizona.